Praga z Muchą w tle

Praga z Muchą w tle

Praga z Muchą w tle

Praga z Muchą w tle

Zwykle, gdy jadę do nowego miejsca, mam określony plan, co chcę zobaczyć. W Pradze chciałam poczuć atmosferę miasta, które tyle osób polecało i zachwalało, ale przede wszystkim zobaczyć Pragę przez pryzmat twórczości Alfonsa Muchy. Wcześniej tylko w niewielkim stopniu otarłam się o jego prace. Wiedziałam, że malował grafiki kobiet, otoczone naręczami liści i kwiatów, w pięknych zmysłowych pozach. Alfons Mucha był malarzem, rzeźbiarzem, twórcą plakatów i biżuterii w jednym. Najbardziej urzekły mnie malowane przez niego postacie kobiet. Przedstawione są one w tak różnorodny sposób, a jednak w każdym obrazie można poznać charakterystyczną rękę mistrza. Bardzo ciekawa jest również historia jego twórczości. Mieszkał i tworzył w różnych miastach Europy m. in. w Paryżu gdzie zdobywał wykształcenie. Pomimo, że całe prawie życie spędził za granicą wielokrotnie przypominał o swoim związku z ojczyzną. Tak mijały lata i dopiero złożone zamówienie przez Sarę Bernhard na plakat do sztuki Gismonda Victoriena Sardou, przyniosło sławę i bogactwo artyście. Podpisał długoletni kontrakt, który stał się przepustką do światowej kariery. Posypały się zamówienia na jego prace. Plakat ten można oglądać w muzeum artysty, które stało się celem mojej wycieczki. W muzeum można również oglądać przepiękne ilustracje, które zdobiły plakaty filmowe, pocztówki, broszury. Ciekawostką w muzeum jest pokazanie w formie filmu etapów powstawania prac, techniką opracowaną przez artystę. Po wizycie w muzeum stał się również rozpoznawalny dla mnie. Ujmujące jest uchwycenie przez Niego piękna kobiety w różnych jej stanach: radości, smutku, skupienia, zadumy lub snu. Tworzył obrazy, które składały się z kilku części i stanowiły pewną całość. Będąc w muzeum zakupiłam taki cykl reprodukcji przedstawiające pory dnia pod postaciami kobiet. Oczywiście ukwiecone, w pięknych pastelowych barwach. „Poranek” jest świeża i młodzieńcza, „południe” dojrzała i kobieca, „popołudnie” zadumana a „wieczór” melancholijna. Po wyjściu z muzeum nagle dostrzegłam Muchę wszędzie – w restauracjach, na ścianach w hotelu. Ślady twórczości Alfonsa Muchy można odnaleźć w całej Pradze. Dziwne, bo wcześniej tego nie zauważałam.

Poranek. Alfons Mucha

Południe. Alfons Mucha

Popołudnie. Alfons Mucha

Wieczór. Alfons Mucha

Dzieło Alfonsa Muchy można podziwiać również w Katedrze św. Wita. Jest to witraż, który powstał w 1931r. i przedstawia początki chrześcijaństwa w Czechach. Nie sposób przypisać autorstwo tego witrażu komuś innemu, rękę mistrza poznajemy na pierwszy rzut oka.

Katedra św. Wita

Witraż w katedrze św. Wita

Ciekawostką, jaka mnie spotkała podczas spaceru ulicami Pragi był samochód oklejony reprodukcjami Alfonsa Muchy. Stał na ulicy i zapraszał do odwiedzenia kawiarni Muchy. Oczywiście skorzystałam i weszłam. Urządzona bardzo klimatycznie i gustownie zachęcała do przebywania w niej. Kolory wnętrza i mnóstwo reprodukcji artysty tworzyło niesamowitą atmosferę, a obecność ducha malarza można było poczuć wszędzie – od obrazów na ścianach, zastawę, po podstawki pod talerze z wydrukowanym życiorysem artysty. I oczywiście serwowano pyszną kawę. To wszystko spowodowało moje nieodparte wrażenie, że Czesi kochają Alfonsa Muchę i otaczają go wręcz kultem. Nasunęła mi się refleksja, że w Polsce nie dostrzegłam takiej chęci promowania artysty malarza, rzeźbiarza czy muzyka i chęci chwalenia się nim całemu światu. A szkoda.

Praga z Muchą w tle

Praga z Muchą w tle

Praga z Muchą w tle

Praga z Muchą w tle

Praga z Muchą w tle

Praga z Muchą w tle

Praga z Muchą w tle

Praga z Muchą w tle

Praga z Muchą w tle

Praga z Muchą w tle